هنگامی که پرواز می کنم احساس می کنم
همچون عاشق به سوی معشوق خود نزدیک می شوم و در بازگشت هرچند پروازم موفقیت
آمیز بوده باشد، مقداری غمگین هستم
بخشی از وصیت نامه شهید شیرودی
هنگامی
که پرواز می کنم
هنگامی که پرواز می کنم احساس می کنم
همچون عاشق به سوی معشوق خود نزدیک می شوم و در بازگشت هرچند پروازم موفقیت
آمیز بوده باشد، مقداری غمگین هستم
بخشی از وصیت نامه شهید شیرودی
هنگامی
که پرواز می کنم
قیلَ: مَا الْفَضْلُ؟ قالَ (علیه السلام): مُلْکُ اللِّسانِ، وَ بَذْلُ الاْحْسانِ، قیلَ: فَمَا النَّقْصُ؟ قالَ: التَّکَلُّفُ لِما لا یُعنیکَ.(3)
از حضرت سؤال شد کرامت و فضیلت انسان در چیست؟
در پاسخ فرمود: کنترل و در اختیار داشتن زبان و سخاوت داشتن، سؤال شد نقص انسان در چیست؟ فرمود: خود را وا داشتن بر آنچه که مفید و سودمند نباشد.
قالَ(علیه السلام): النّاسُ عَبیدُالدُّنْیا، وَ الدّینُ لَعِبٌ عَلى ألْسِنَتِهِمْ،
روایات فراوانی در ذکر آثار زیارتی حرم مطهر امام حسین علیه السلام
سِرّ نی در نینوا میماند اگر زینب نبود کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود
چهره سرخ حقیقت بعد از آن طوفان رنگ پشت ابری از ریا میماند اگر زینب نبود
قالَ الاْمامُ سید الشهداء أبُوعَبْدِ اللّهِ الْحُسَیْن(عَلَیْه السلام) :
إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَهً فَتِلْکَ عِبادَهُ التُّجارِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَهً فَتِلْکَ عِبادَهُ الْعَبْیدِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُکْراً فَتِلْکَ عِبادَهٌ الْأحْرارِ، وَ هِیَ أفْضَلُ الْعِبادَهِ.(1)
حضرت امام حسین (علیه السلام) فرمود:
سید
رضى الدین، على بن موسى بن جعفر بن طاووس، از نوادگان امام حسن مجتبى و
امام سجاد علیه السلام در روز 15 محرم سال 589 هجرى در شهر حله به دنیا
آمد.
جد هفتم ایشان، محمد بن اسحاق، که به خاطر زیبایى و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از سادات بزرگوار مدینه محسوب مى شد.پدر او، موسى بن جعفر نیز، از راویان بزرگ حدیث است که روایات خود را در اوراقى نوشته بود و بعد از او فرزندش آنها را جمع آورى نموده و آن را منتشر کرد.
مادر او نیز دختر ورام بن ابى فراس، از بزرگان علماى امامیه بود.
على بن ابى حمزه
میگوید: امام کاظم علیه السلام را دیدم که مشغول کار و فعالیت در زمین خودش
بود به گونه اى که عرق بر بدنش جارى بود به او عرض کردم فدایت شوم دیگران
کجا هستند که شما اینگونه به زحمت افتادید؟