آب توبه

سحر بخیز تجدید وضو کن                                                                      به آب توبه خود را شستشو کن                                                       اگر خواهی شوی پاک از پلیدی                                                                      به درگاه خدای خویش رو کن                                                     به شکر نعمتش تا می توانی                                                                     لبت را آشنا با ذکر او کن                                                   در رحمت به رویت کرده حق باز                                                                            به او رو آور و دفع عدو کن                                                  گدای درگه حق شو به عالم                                                                                 گدایی گر کنی با آبرو کن                                                  هرآنچه درد دل داری به عالم                                                                             سحر با حقتعالی گفتگو کن                                                اگر خواهی تو فیض از محضرحق                                                                           از او توفیق طاعت آرزو کن

اللهم عجل الولیک الفرج

مژده ای دل که شب نیمه شعبان آمد  بر تن مرده و بی جان جهان جان آمد بانگ تکبیر نگردرهمه عالم بر پاست همه  گویند  مگر  جلوه  یزدان   آمد اززمین نوربه بالا رود امشب زیرا نور خورشید امامت همه  تابان  آمد قائم آل محمد (عج)گل گلزار رسول                                                              حجه بن الحسن (عج)آن مظهر ایمان آمد

طلوع می‌کند آن آفتاب پنهانی

طلوع می‌کند آن آفتاب پنهانی زسمت مشرق جغرافیای عرفانی دوباره پلک دلم می‌پرد نشانه‌ی چیست  شنیده‌ام که میاید کسی به مهمانی  تو ای خلاصه‌ی غم‌های مانده در دل من بیا که وا رهم این بغض‌های زندانی  تو ای تمام رایحه‌ی نرگسان روی زمین  بیا که این غم هجرت غمیست طولانی  ندیده چشم ترم روی چون‌مهت محبوب  بیا که آب دو چشمم یمیست طوفانی  شکوه نام تو جان مایه‌ی سخن‌هایم  بیا که لال شوم زان جمال نورانی  سپیده می‌زند از مشرق زمین هر روز نفس شماره زند پس چرا نمی‌آیی؟

در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع

آجرک الله یا بقیة الله در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع                            شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع روز و شب خوابم نمی آید بچشم غم پرست                                 بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع رشته صبرم به مقراض غمت ببریده شد                                 همچنان در آتش مهر تو سوزانم چو شمع در میان آب و آتش همچنان سرگرم توست                                این دل زار نزار اشک بارانم چو شمع در شب هجران مرا پروانه وصلی فرست                                    ورنه از دردت جهانی را بسوزانم چو شمع بی جمال عالم آرای تو روزم چون شبست                                 با کمال عشق تو در عین نقصانم چو شمع کوه صبرم نرم شد چون موم در دست غمت                               تا در آب و آتش عشقت گدازانم چو شمع همچو صبحم یک نفس باقیست با دیدار تو                          چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع سرفرازم کن شبی از وصل خود ای نازنین                                 تا منور گردد از دیدارت ایوانم چو شمع آتش مهر تو را حافظ عجب در سر گرفت                               آتش دل کی بآب دیده بنشانم چو شمع

مادرم ای بهتر از فصل بهار

شعرروز مادر مادرم ای بهتر از فصل بهار مادرم روشن تر از هر چشمه سار مادرم ای عطر ناب زندگی مادرم ای شعله ی بخشندگی مادرم ای حوری هفت آسمان مادرم ای نام خوب و جاودان مادرم ای حس خوب عاشقی مادرم خوشتر ز عطر رازقی مادرم ای مایه ی آرامشم مادرم ای واژه ی آسایشم مادرم ای جاودان در قلب من مادرم ای صاحب این جسم و تن مادرم می خواهمت تا فصل دور مادرم پاینده باشی پر غرور مادرم روزت مبارک ناز من مادرم تنها تویی آواز من

الهی جانب من کن نگاهی

الهی جانب من کن نگاهی               مرا بنما به سوی خویش راهینگاهی کن که رو ارم به سویت         رهی بنما که جا گیرم به کویت به ذکر خود بلندوازه ام کن                رفیق لطف بی اندازه ام کنبیفشان از وضو بر روی ان لب            که از غفلت نماند در سرم خواب به چشم مرحمت سویم نظر کن          شفیع اخرت خیر البشر کن

روزگاری شهر ما ویران نبود

روزگاری شهر ما ویران نبود                             دین فروشی اینقدر ارزان نبودصحبت از موسیقی عرفان نبود                                                              هیچ صوتی بهتر از قران نبوددختران را بی حجابی ننگ بود                                                               رنگ چادر بهتراز هر رنگ بوددختر حجب وحیا قرتی نبود                                                                    خانه فرهنگ کنسرتی نبودمرجعیت مظهر تکریم بود                                                                            حکم او را عالمی تسلیم بودیک سخن بود وهزاران مشــتری                                                                 آنهم از لوث قـرائت هـا بری هدیه بر رقــاصه ها واجب نبود                                                    قدر عالم کمـتر از مطرب نبود