دو داروی آرام بخش درقرآن

قرآن مجید نسخه شفابخش جان‏هاى دردمند، از جانب خداوند سبحان است (و ننزل من القرآن ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین و لا یزید الظالمین الاّ خساراً(1) که توسط پیامبرى مهربان و فداکار، بر جان‏هاى حقیقت ‏طلب و عاشق، رسانده شد. در بحران روحى فراروى انسان که باعث خستگى، سرگشتگى، افسردگى و دل‏تنگى او مى ‏شود، انگیزه ادامه حیات را از او مى‏ ستاند و او را تا مرز پوچى و پوچ‏گرایى پیش مى ‏برد، داروهاى روان گردان، به نوعى آرام‏بخش اویند و او را تسکین مى ‏دهند و فضایى ایجاد مى ‏کنند که انسان در آن فضا، از دغدغه ‏ها، خستگى ‏ها و…، براى مدتى رهایى مى‏ یابد؛ در حالى که این درمان، دائمى نیست و شاید در درازمدت، به تغییر نوع داروى آرام‏بخش و نیز استفاده از مقدار بیشترى مواد آرام‏بخش بینجامد و این آرامش ساختگى، پس از مدتى به طوفانى سهمگین بدل شود و تمام زندگى این بیمار را هدف قرار دهد. در کتاب مقدس مسلمانان – قرآن مجید – دو داروى آرام‏بخش تجویز شده است که در نوع خود، بى‏ نظیرند؛ هم آرام بخشند و هم درمان‏گر. هر یک از این دو دارو، ویژگى خاص خود را دارند که به توصیف آنها می پردازیم.

گوشه ای از کرامتهاوشگفتیهای امام هادی علیه السلام

امامان معصوم علیهم السلام به جهت مقام عصمت و امامت ، از ارتباط ویژه با خداى متعال و جهان غیب برخوردار بوده اند و مانند پیامبران الهى معجزات و کراماتى داشته اند که مؤیّد مقام امامت و ارتباط آنان با خدا مى بود. نمونه هایى از علم و قدرت الهى آن بزرگواران در موارد مناسب – باذن الله – بروز و ظهور مى کرد، و موجب پرورش و تربیت پیروان و اطمینان خاطر آنان مى شد و نیز حجت و دلیل آشکارى بر حقانیت آن گرامیان محسوب مى گردید.

برکت صبح زود

از قول «آیت الله تبریزی» گفته شد: «طلبه اگر بخواهد در آینده موفق شود، باید سحرخیز باشد، همت داشته باشد و به خود عادت دهد که شب ها زود به خواب رود و از صبحِ زود استفاده کامل بنماید.»  

پندهای ازآیت الله مجتهدی تهرانی

اگر درس بخوانی و استاد اخلاق نداشته باشی، بر فرض آیة‌الله هم بشوی نَفْس تو هم، آیة‌الله می‌شود آن‌وقت بیچاره می‌شود. همان‌طور که به دکتر می‌روی و دستور رژیم غذایی می‌گیری باید پیش استاد بروی و دستور اخلاق بگیری، باید استاد باشد که نزد او بروی که باد کبر و غرور تو را خالی کند.